Cognitieve gedragstherapie

Gedragstherapie en cognitieve therapie zijn onafhankelijk van elkaar ontstaan, maar worden nu vaak als een en dezelfde therapie beschouwd: cognitieve gedragstherapie.

In gedragstherapie staat het gedrag van de cliënt centraal. Hoe iemand handelt, bepaalt in belangrijke mate hoe iemand zich voelt. Wie geneigd is om uit angst zaken uit de weg te gaan, zal zijn/haar angst vaak eerder versterken dan verminderen. Wie niet goed weet hoe zijn/haar mening het beste naar voren te brengen, zal eerder meer onzeker of juist meer geïrriteerd worden. Wie niet geleerd heeft zich te beheersen, zal gemakkelijk het slachtoffer worden van zijn of haar eigen impulsiviteit. In gedragstherapie ligt de nadruk op het aanleren van nieuw gedrag.

Cognitieve therapie gaat vooral uit van de invloed van het denken op het gevoelsleven en het doen. Iemand kan de gewoonte ontwikkeld hebben om belangrijke ervaringen en gebeurtenissen in het leven negatief te bezien. Wie belangrijke zaken en gebeurtenissen in zijn leven vanuit een negatief standpunt interpreteert wordt gemakkelijk angstig, somber of geïrriteerd, met alle negatieve gedragingen tot gevolg. In de cognitieve therapie worden mensen bewust van deze negatieve, ofwel irreële gedachten en wordt geleerd om meer positief na te denken.

Cognitieve gedragstherapie kan dus zowel de manier van denken van de cliënt beïnvloeden, als de manier van doen en laten. Soms ligt de nadruk meer op denken, soms meer op gedrag. Vaak werkt men gelijktijdig met beide aspecten.

Terug